maandag, maart 04, 2024

Bij de kassa

De oude man vraagt het meisje:

"Wat ga jij doen?"

Hij weet het antwoord al.

Het kind vraagt: "wat ga jij doen".

En hij weet het antwoord niet.

Mijn pruimenboom

Mijn pruimenboom

Na vier jaar wasdom op té zure grond,
Belooft mijn pruimenboom…: ‘als eieren zó groot’.
Ik weet nog steeds niet wat het wordt;
Veel rijpe vruchten of een verdroogde dood.

Met dat versterven kijk je naar de blaren.
Maar ‘t is wel fijn als er een tuinman bij je zit;
Die alles op verzoek heeft uitgespit,
En gek wordt van jouw vragen en dat staren.

Ik ga mijn tuin in en vergeet dit gif van angst en beven.
Met heggenschaar snoei ik het meest verwenste groen
Zo prikt mij op de rug al onverwacht nieuw leven.
En pruimenboom toont mij: ik ben in goeden doen!

zondag, maart 09, 2014

Op het terras

Het bijt een beetje op de neus.
De buitenkraan moet dicht.
Was het toch prachtig deze dagen
En zon en glimlach van mijn lief
Op mijn gezicht: je hebt geen keus
Want schoonheid komt met vlagen.





India

1

Stille ochtend;
Een enkele kauw hoor je.
Muggen trekken zich terug.
De fan kan uit.


2

Zat een ijsvogel op de tak
Voor het raam oranje en blauw
Monochrome van Yves Klein
Donkerder dan de oceaan
Oranje roder dan een wortel.
Een kleine vogel in jacquet
Aquarel van Raoul Dufy.
Je kijkt ernaar alsof het de laatste
Is die je ooit zag.
Zo erg is het dus blijkbaar al.

Met kleine oren en met grote oren



De roep van de tokeh
Klinkt
Als een kind op een spiraalmatras
Springt, springt ...
Of het drukt in de rubberen bal
Van de autoclaxon
Knijp, knijp ...
Geperste lucht uit krachtig reptiel
Ja zo klinkt de tokeh zijn lokroep.
Grenswachter onder groot bladerendak
In de zon in een grijsblauwe jas
Met vlekjes oranje.
Niet om bang van te worden
En al heb je kleine oren, grote oren:
Van wel honderd meter zó ver
Is de tokeh te horen, mijn kind.
Beschermer van alle bananen, de huizen;
Van het kind in de kamer dat springt ...
En in slaap valt
In dromen verloren ...
Van de tokeh.
Ik heb het maar
Van horen zeggen,
Mijn liefste ... ja hè ...?


Semarang, Jawa Tengah, Indonesia
5 maart 2014



Panggilan tokek
Berbunyi
Seperti anak di kasur spiral
Loncat, loncat …
Atau seperti bola karet
Klakson mobil
Pencet, pencet …
Udara ditekan dari reptil perkasa
Ya begitulah bunyi rayuan tokek.
Penjaga batas di bawah atap daun luas
Di matahari memakai jas biru abu-abu
Dengan titik-titik oranye.
Tidak untuk ditakuti
Dan apakah telingamu kecil, telingamu besar:
Dari seratus meter, begitu jauhnya
Tokek kedengaran, anakku.
Pelindung semua pisang, rumah-rumah;
Anak di kamar yang meloncat …
Dan tertidur
Tersesat di antara mimpi …
Tokek.


Aku cuma tahu
Dari dengar saja,
Kekasihku … iya kan …?


Semarang, Jawa Tengah, Indonesia

5 Maret 2014

Penerjemah: Widjajanti Dharmowijono














donderdag, september 13, 2012

Moraal

Mensen die geen alter ego hebben...

Dat hun gedragsregels voorschrijft

en hen bij overtreding berispt,

noemt men gevaarlijke psychopaten.


Met moraal beschermt de mens

zich tegen zichzelf.

Friedrich Weinreb en de Nederlandse Joden

Hij had er in zijn drie dikke pillen

Maar weinig mee op.

Zelf afkomstig uit Lemberg - Lviv,

Had hij meer met den Duitser.

Hoe observeerde hij; hoe noteerde hij.

Ik geef hem dat wel na.

Ondanks alle rapporten nadien en

Ook zijn demasqué.

Het blijft een boekenplank vol gedoe

En ook van veel verdriet voor wie nog leeft.



Few words

She is coming home

Always fresh air
And a few words;
A smile with some plastic bags or two.

Now, we have to look
What actually is in those bags?

Indonesian food? No!
A robe, and a scarf.
Milk, bread and diet stuff.
Her man always happy,
Folding the bags for reuse.





DEDICATED TO JOACHIM RINGELNATZ

For a tree there are no words
with a bird upon a branch, untroubled

For a dream there are no words
Iris bursting from a bubble

There are both sun and moon
and all the universe beside

Tread upon a hedgehog's tail
and thought must stop for just a stride

Snatch the morning from the air
and night is almost back again

It's all a mighty mystery

vrijdag, juli 31, 2009

My friend from Suriname.. yaaa .. multi-culti

Nou, ... die kon swingen en praten toen hij daar zo zat... yaa?
Bij 'Sting', of bij ‘Ritmos Cubanos’
Bij Ry Cooder met een oude CD met
‘The Afro Cuban All Stars’;
Want.. : Als er zo plotseling in mijn huis
muziek klinkt als stofzuigers met schoon filter:
- voor mijn oren -: ‘Pio Mentiroso’,
‘including Miguel Angá and Julienno Oviedo,
the hottest of Cuba’s new young stars’ .
‘Ay, Ay’; dat moet jij nog weten : …
‘The vocals from the great 'Soneros’...
Mannen die in ritmisch gespannen swingende
leren broeken bekkens en handen
laten stromen en timmeren
op het vel van de conga en de timbales.

Hij zei: 'een musicus voor een dollar zou
in Magic Cuba nog een redelijke bokser
kunnen zijn.'
Strakke verbeten tanden uit 'Fidels’ boeken.
Wie blijft nog zitten?- en wie weet dat nog?

The whole of Cuba loves
The feeling of a guaracha
And sqeezing the girls like ripe fruit’
.

Laat je heupen daar dan maar dansen en hang je verstand
in een lege klerenkast. Snel!
Ga met je familie, je kinderen naar verwoestend
opwindende plekken; niet meteen als moeder en vrouw.
Waar het nog wat oplevert zonder kleerscheuren.
Maar denk niet aan superchique rokjes als je gaat
voor een bel, voor een rumba
naar een Zuidamerikaanse man.

‘Oh, wat is dit een land! ‘Wegwaaien van handen, wegsturen van intellect;
toeschuiven van tickets of wegschuiven van flappen.

En vooral nooit wat zeggen!
Helemaal niet tegen familie!
Soms staan de kinderen op een perron, waarvan de vader
niet meer weet waar ook al weer?

Latere generaties,(ondersteund door moeders en grootmoeders)
die dat hebben overleefd, koesteren dat verdraagzame,
en nooit verwijtbare ten opzichte van de ‘romances’
van een vader of een moeder als een combinatie van
‘nooit helemaal weten’ maar ook:

‘De man in de kraag grijpen omdat een hele straat uitroept:
‘daar is je vader eindelijk eens een keer:
‘Pak die klereleier; laat hij je kussen, mijn kind!’
Dát roepen dan alle vrouwen in die straat.
Alle vrouwen en moeders van de Wereld!
‘Laat hij je kussen, anders is hij je kwijt’


‘Creolen hebben in feite helemaal niks te melden, maar ze praten wel veel!
Jullie moeten ze wel serieus blijven nemen, want de taal is soms wel een handicap, maar de ‘inzet’ - ‘toch een Hollands woord , hè’?’ is altijd meer dan jullie ‘bakra’s’ begrijpen!’
Hindostanen praten helemaal niet; ze onderhandelen alleen maar! Altijd zeer vriendelijk. Dus pas op!
Javanen zijn veel te laf.
Laat ze maar met hun mensen!
Chinezen: ook bange schijterds: altijd maar in de winkel;
tellen ze aleen maar hun inkomsten, om hun kinderen medicijnen
of tandheelkunde te laten studeren in Holland.
Net als de Hindostanen overigens. Die zijn ook trots op de ‘BMW’s.
Altrijd maar dure auto’s!

‘En WIJ. . .man?’ Creolen?
WIJ worden in die supergladde Bakra-samenleving in het achterland van ‘Max Woisky Senior - net als die grote Cubanen, omhoog gestoken; bijvoorbeeld tijdens het North Sea Festival. Met die paar ‘music-paranoia’s.’
Maar wij stopten er desondanks wel mooie muziek in . Zeker!
‘Weet je, net als in Woisky’s ‘Copacabana’ van vroeger.
Nog steeds gezien als de mensen, die, ‘weet je nog wel man..! . . . een Hollands vrouwtje konden krijgen als een zuigvlieg op een wond.
‘Maar, als mijn Hollandse meisje niet met mijn moeder om kan gaan, dan kan ze toch in de stront zakken.’

Blond, bruin of geschoren, ay. . . .; begrijp je die?’

Naar gort

Naar gort (replica VOC-schip)

Het deed pijn op de borst.
Je zag de flarden, randjes, tierelier van vlam
Zo krachtig slikken, rochelen en blazen.

Oranje Boven in de fik.
Een replica, gerookt tot in de strot;
Men sloeg de laatste glazen.

Je zag de masten nog bezwijken
Een brandalarm werd een rapport;
Een enkele toerist zoekt nog naar lijken.
De spin en de vlinder

Zegt de spin:

Iedere verwevenheid
Draagt een structuur.

Zegt de vlinder:

Alles wat ruimte geeft
Brengt je daar naartoe.
Privatim

Vraag niet hardop aan je Muze
Liefde te bekennen zoals moeras uitwasemt.
Maar toon begeerte achter vergrote pupillen
Naar lelies die bijna vergiftig verleidelijk geuren:
De ochtendnevel bedwelmt het meer.

Nee, vraag liever niets.
Ze wil een paar krachtige spieren op je rug betasten.
En gesmoord gegrom horen, dat door moet gaan
Voor een passie als voor geen ander!

Ontlaadt dan je trillend jagend dier als een vioolsnaar
Die knapt in een wirwar van haar, huid en kant.
En druk zacht je tong op haar schuldloos rozet
Als een zegel in was, als een merk in oud glas.

Draai dan, man, op een golf van de zee om je as:
Zo loom als een zeekoe wiens huid trilt in schitteringen.
Want ze wil geen vragen, maar daden privatim
Zelfs als ze weer slaapt in bewegingloos ademen.

1999 - Publieksprijs Nacht van de Poezie, Goirle.

donderdag, juli 09, 2009

Tidurlah denganku!

Kalau dia lalu merebahkan dirinya untuk tidur
Dia masih begitu bangun,
Kalau dia melihat mata yang kupejamkan;
pahaku, kaki satu menyilang yang lain.
Menantang, putih dan lembut seperti malam.

Karena dia mau tidur,
Aku menyenthunya:
Dan berkata: 'halo, selamat pagi!'.

Dan dia melihat pantatku;
Dan melihat sekali lagi,
Dan lupa menggigitnya.

Dia tidur sebagai suami dan sahabatku
Tanpa mimpi, tapi denganku!

Terjemahan Widjajanti Dharmowijono

Met zestig

Met zestig zijn de afstanden korter
Het denken en verwerken steeds dieper
En innerlijke rust een bedaarde voorname reisgenoot.

Met zestig ademen de wortels volgezogen
Op de natuur en zijn de moessonregens niet
Meer eindeloos; ze vormen structuur.

Met zestig ook, leg je vastere knopen
In een groeiend aantal varianten -
Of je denkt aan het Damegambiet;
Ook wel aardig.

Ter gelegenheid van de 60e verjaardag van Frank de `Weert, oud penningmeester van het Grafisch Atelier Utrecht en vader van Luuk de Weert.

Kussenslopen

Kussenslopen

Ik word nooit moe van levensvragen.
Want: als je op je fietsje rijdt;
Of samen met je liefje wandelt
In verse sneeuw die snel ontdooit,

Dan weet je toch: ... er zijn geen vragen,
Voor wie begrijpt en stil blijft hopen
Dat elke vraag in huis wordt opgelost,
Als je je vrouw maar liefhebt,
En haar ook helpt bij 't instoppen
Van kussens in de schoon gewassen slopen.



DRIE KEER BUITENGAATS

Blad

Op het blad zit niets.
Behalve de wind;
Dan beweegt het
En zie je nog iets.

Tak

Vogel op de tak;
Het kan toch niet zonder?
Jaahh... de vogel was er al een keer
Bewoog de tak zonder wind.

Lang gras (voor de schilder Co Westerik)

Staat blank rechtop
Geen wind noch water.
Droog in de zon;
Blikt noch bloost.
Klauwt in de grond
Strak naar de Hemel:

Snijdt in de blote voet



zaterdag, november 26, 2005

LAST SUNDAY - AHAD LALU

LAST SUNDAY


Snow came and melted
Right away in half a day.

Yaa, in this country seasons
Are inaccurate and quite confusing.
They seem to give up soon, for many reasons,
Without apology for their intrusions.

And our people in the streets seem not to care.
They rather worship and accept this unexpected seasons’ wrestling
And innocently just ignore the birds who really dare,
Building their homes on barren branches; hopefully nestling.

Snow came that day and melted right away.
And not one photo I could press to send to my sweet girl,
Who lives six hours later from where I always stay.
But she will be one time with me, when snowflakes swirl.


Mindert Warre/05/02/01



Ahad Lalu

Salju datang dan cair
Tepat di tengah hari

Ya, di negeri ini musim
Meleset dan meragukan
Agaknya dia kan berhenti segera, dengan berbagai alasan,
Tiada maaf bagi gangguan

Dan agaknya orang di jalanan tak peduli
Mereka lebih senang berdoa dan menerima pergulatan musim yang tak diharapkan
Dan dengan tulus menolak burung-burung pemberani
Membangun rumahnya di ranting telanjang, mengharapkan sarang

Salju datang hari itu dan mencair seketika
Dan tak satu pun foto kubuat untuk kekasih tercinta
Yang tinggal enam jam ke belakang dari tempatku selalu berada
Tapi sekali waktu dia kan bersamaku, kala kepingan salju turun berdansa

Mindert Warre/05/02/01

Sunday in autumn

This morning, looking out from windowglasses:
I thought:
There’s so much sun to welcome me today.

And it is Sunday; but I did not go to church.
Sharing that bit of weekend-laziness
With tabby-cat at home; God bless!

While having sun and warmth inside my house,
One learns that it should match with what you feel inside.
And “Yes”, this morning: I dressed in brand new blouse,
That covered all old bones, but face …: still in that light!

So swallowing that sun - as well as the fresh air. -
Into my bones, blouse, face and open eyes to stare,
Will every sunday be my guest, my friend, my heir.

zaterdag, juli 30, 2005

Voor Rudie van den Hoofdakker

Als je slaapt
Weet je soms wel dat je slaapt

Er gebeurt dan wel het nodige
Tijdens dat slapen, 
Maar weet je veel?

Want slaap is altijd een Onbekend vergezicht
Op wat er niet gebeurt

Dus slaap je.


MW/22 jan/02

Summer in Holland

At eight AM.: my radio today,
Announced: ‘Bright sky, with rainfall later in the day.’
At noon: from office I went out without despair,
For a small lunchtime walk to sniff a bit of air.

At three: “no rain at all”; I hummed a bland refrain
From comfortable officechair, and weather not to blame.
At half past five: we had some wine and snacks, before the weekend starts
Not realising after five: how this wet climate farts.


MW/ 2001
(with respect to the English poet John Betjeman)