Privatim

Vraag niet hardop aan je Muze
Liefde te bekennen zoals moeras uitwasemt.
Maar toon begeerte achter vergrote pupillen
Naar lelies die bijna vergiftig verleidelijk geuren:
De ochtendnevel bedwelmt het meer.

Nee, vraag liever niets.
Ze wil een paar krachtige spieren op je rug betasten.
En gesmoord gegrom horen, dat door moet gaan
Voor een passie als voor geen ander!

Ontlaadt dan je trillend jagend dier als een vioolsnaar
Die knapt in een wirwar van haar, huid en kant.
En druk zacht je tong op haar schuldloos rozet
Als een zegel in was, als een merk in oud glas.

Draai dan, man, op een golf van de zee om je as:
Zo loom als een zeekoe wiens huid trilt in schitteringen.
Want ze wil geen vragen, maar daden privatim
Zelfs als ze weer slaapt in bewegingloos ademen.

1999 - Publieksprijs Nacht van de Poezie, Goirle.